Αλμυρά muffins με λιωμένη καρδιά τυριών και ζαμπόν

Περιγραφή

Νόστιμα, γρήγορα και απλά στη παρασκευή τους αλμυρά κεκάκια. Ένα snack για όλες τις ώρες.

 

Τι χρειαζόμαστε:

► 150 γρ. χωριάτικο αλεύρι (δείτε ''Μυστικά'' [2])
► 100 γρ. μαλακό αλεύρι (δείτε ''Μυστικά'' [2])
► 250 ml γάλα
► 2 αυγά
► 50 γρ. καλό, ελαφρύ, παρθένο ελαιόλαδο
► 2 κ.γ. baking powder
► 2 κολοκυθάκια (γύρω στα 180-200 γρ.)
► 160 γρ. ζαμπόν (ή prosiutto cotto) σε κυβάκια
► 12 κομματάκια τυρί που λιώνει (emmental, mozzarella, brie), ένα για κάθε muffin
     (περίπου 90-100 γρ. στο σύνολο)..
► τριμμένο τυρί parmigiano, κατά βούληση (τουλάχιστον 50 γρ.)
► αλάτι και πιπέρι, ανάλογα με τα γούστα



Πώς το κάνουμε: 

1. Ακολουθώντας τον βασικό κανόνα της προετοιμασίας των muffins, χωρίζουμε τα ''στεγνά'' υλικά από τα ''υγρά'', (ή καλύτερα ''αυτά που έχουν υγρασία'', και αν θέλουμε να ξέρετε το ''γιατί'', δείτε ''Μυστικά'' [3]). Για τον λόγο αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε δύο διαφορετικές λεκανίτσες. Στην 1η λοιπόν λεκανίτσα, κοσκινίζουμε τους δύο τύπους αλεύρι μαζί με το baking powder,
2. προσθέτουμε το ένα κολοκυθάκι τριμμένο στον τρίφτη
3. και το δεύτερο κομμένο σε μικρά κυβάκια,
4. το ζαμπόν, και αυτό σε μικρά κυβάκια κομμένο,
5. καθώς και το τριμμένο parmigiano. Η ποσότητα του parmigiano είναι ανάλογα με τα γούστα του καθενός (καθορίζει και το πόσο πικάντικο ή αλμυρό θα είναι τα muffins μας. Πάντως, τουλάχιστον 2-3 κουταλιές θεωρήστε τες ''must'').
6. Προσθέτουμε πιπέρι, ανάλογα με τα γούστα μας (Ο Χ Ι όμως ακόμα και το αλάτι)
7. και ανακατεύουμε καλά, να ενωθούν όλα τα υλικά.
8. Στη 2η λεκανίτσα χτυπάμε τα αυγά να αφρατέψουν,
9. προσθέτουμε το γάλα
10. και το ελαιόλάδο,
11. και αναμειγνύουμε καλά να ενωθούν τα υλικά.
12. Ε δ ώ, τώρα, μπορούμε να προσθέσουμε το αλάτι, ανάλογα με τα γούστα μας.
13. Ενώνουμε το περιεχόμενο των δύο μπλ αδειάζονταςτα ''υγρά'' στο μπολ των ''στεγνών'',
14. και ανακατεύουμε με ''γ ε μ ά τ ε ς'' και γ ρ ή γ ο ρ ε ς κινήσεις για καμιά 10 φορές, όχι περισσότερο.
15. Βουτυρώνουμε αλλάκαι αλευρώνουμε ελαφρά ένα ταψάκι με θέσεις για muffins.
16. Βάζουμε μία κουταλιά από το μείγμα σε κάθε φόρμα,
17. προσθέτουμε σε κάθε μία από ένα κομμάτι τυρί (δείτε ''Μυστικά'' [1])
18. και συμπληρώνουμε από πάνω του με άλλο μείγμα να φθάσει έως σχεδόν το χείλος (μισό εκατοστό πιο κάτω). Εάν χρησιμοποιήσετε ατομικές φορμίτσες, γεμίστε έως τα 3/4 του ύψους τους.
19. Ψήνουμε στους 180° βαθμούς, για 30 με 40 λεπτά περίπου, ανάλογα με το μέγεθος των muffins, για μένα 35 λεπτά ήταν αρκετά (κάνουμε το ''τέστ της οδοντογλυφίδας'' για να βεβαιωθούμε ότι είναι ψημένα και στο εσωτερικό τους).
20. Αφήνουμε να κρυώσουν και ξεφορμάρουμε.
21. Καλή όρεξη!

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Η συνταγή που βρήκα είχε για την ''καρδιά'' του muffins κομμάτια τυριού brie, όταν έφθασα όμως στο σουπερμάρκετ είχα ξεχάσει το όνομά του... Είμαι λοιπόν σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι γίνονται και με οποιοδήποτε άλλο τυρί που λιώνει. Αν και πιστεύω πως με brie θα ήταν ξ ε χ ω ρ ι σ τ ά!!!

[2] Η προσθήκη του αλευριού (και. μαζί του, του baking powder) γίνεται κοσκινίζοντάς τα. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζουμε ότι αυτός ο παράγοντας φουσκώματος αναμειγνύεται ομοιόμορφα με το αλεύρι (σε κάποιες μάλιστα συνταγές μπορεί να δείτε να λένε:''κοσκινίζουμε τρεις φορές αυτά τα υλικά''. ακριβώς για να διασφαλισθεί ότι θα αναμειχθούν κ α λ ά και ο μ ο ι ό μ ο ρ φ α), κάτι που θα επιτρέψει στις φυσαλίδες αέρα που θα δημιουργηθούν να φουσκώσουν ομοιόμορφα το μείγμα. Το κοσκίνισμα όμως γίνεται και για ένα άλλο λόγο: Για καλύτερη ο ξ υ γ ό ν ω σ η του μείγματος των στερεών υλικών αφού, με το κοσκίνισμα αραιώνουν οι μικροκόκκοι του αλευριού, μπαίνει ανάμεσά τους οξυγόνο που στη συνέχεια θα ευνοήσει την καλύτερη δέσμευση των υγρών, θα βελτιώσει το φούσκωμα με αποτέλεσμα πιο φουσκωμένα και σπογκώδη muffins. Βέβαια, ιδιαίτερα για το ψωμί βοηθάει να πάρουμε ένα καλά φουσκωμένο ψωμί με αφράτη, ''κυψελωτή'' (τη λένε έτσι;) ψίχα.

[3] Το ανακάτεμα των υλικών γίνεται χωριστά για τα σ τ ε γ ν ά και τα υ γ ρ ά (ή καλύτερα, εκείνα που έχουν υ γ ρ α σ ί α). Ο λόγος είναι ότι θέλουμε να αποφύγουμε την πρόωρη επαφή της σόδας με κάποιο υγρό στοιχείο, γιατί τότε θα άρχιζε από νωρίς η δραστηριοποιήσή της (παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο σχηματίζει φυσαλίδες, που με τη σειρά τους φουσκώνουν το μείγμα).

Όταν πια ενώσουμε τα μεν με τα δε, ανακατεύουμε λίγη ώρα, ακριβώς για τον ίδιο λόγο, για να μπει γρήγορα το μείγμα στις φόρμες και τον φούρνο πριν προλάβουν να σχηματιστούν οι φυσαλίδες που θα το φουσκώσουν. Αυτό πρέπει να γίνει μέσα στον φούρνο, όπου η θερμοκρασία θα σφίξει το φουσκμωμένο μείγμα και οι φυσαλίδες θα παραμείνουν μόνιμα ''παγιφευμένες'' εκεί μέσα.

Για να ανακατευθεί όμως, σε λίγο χρόνο, πρέπει οι κινήσεις μας να είναι γ ρ η γ ο ρ ε ς και δ υ ν α τ έ ς, να ανακατεύουν πραγματικά, να έχουν αποτέλεσμα. Να γιατί «ανακατεύουμε με ''γεμάτες'' και γρήγορες κινήσεις για καμιά 10αριά φορές, όχι περισσότερο». Στην πραγματικότητα, 10 φορές μόνο μπορεί να αποδειχθούν πολύ λίγες για να ενωθούν σωστά τα υλικά, ας είναι και 15, θέλω να δείξω ότι πρέπει να κινηθείτε γρήγορα.

Το αλάτι το πρόσθεσα στο μείγμα των υγρών, για να μην έρθει σε επαφή με το baking powder, παρά μόνο στο τέλος. Αν και αυτό ξέρω να ισχύει για τη μαγιά της μπύρας... Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι είναι απαραίτητο και με τις χημικές μαγιές (γιατί, τι είναι το baking powder;), καλύτερα όμως να είμαι από την πλευρά της ασφάλειας...

Οι συνταγές προτείνουν συνήθως οι θήκες για τα muffins να γεμίζουν μέχρι τα 2/3 του ύψους τους. Εμένα όμως μου αρέσει τόσο αυτός ο ''τρούλος'' που σχηματίζεται όταν φουσκώσουν (το σχήμα τους όταν βγούν από τις φόρμες μου θυμίζει έντονα μανιτάρι.....) που γεμίζω τις φόρμες μέχρι επάνω, μέχρι μισό εκατοστό από το χείλος. Το γεγονός μάλιστα ότι χρησιμοποιούμε ταψάκι με ενσωματωμένες 12 φόρμες, αποκλείει το ενδεχόμενο να ξεχειλίσει το μείγμα κατά το φούσκωμα και να χυθεί, λερώνοντας τον φούρνο.