Social Icons

Facebook



Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Όλα για το ριζότο





Η ιστορία του ριζότο

Το ριζότο γεννήθηκε στη Νάπολη της Ιταλίας.Αυτή η μαρτυρία, μαζί με μία καλή δόση προσέγγισης και κάποια υπερβολή (δύο τυπικά χαρακτηριστικά των Ναπολιτάνων) εμπεριέχει κάποια ίχνη (στη προκειμένη περίπτωση θα λέγαμε κάποια ''σπυριά'') αλήθειας.Δεν ανακάλυψαν, βέβαια, οι Ναπολιτάνοι το ρύζι.Το έφεραν μέχρι αυτούς οι Ισπανοί.
Μπα, ας το πάμε από την αρχή:Το ρύζι γεννήθηκε στην άπω ανατολή (Ινδία και Κίνα στη μυθολογία τους ενδιαφέρουσες ιστορίες για τη γέννηση του ρυζιού από κάποια θεότητά τους αλλά αρχαιολογικές έρευνες έφεραν στο φως δοχεία με ρύζι σε Ιάβα και Καμπότζη που χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ.).Από την άπω ανατολή το έφεραν μέχρι τη Μεσοποταμία τα στρατεύματα του Δαρείου.Αργότερα, ο δικός μας Αριστόβουλος, από τους ακόλουθους του Μεγάλου Αλέξανδρου, το έκανε γνωστό στους λαούς της λεκάνης της Μεσογείου.Εκείνη την εποχή το ρύζι ήταν πολύ ακριβό.Η μεταφορά του στοίχιζε σε χρόνο αλλά και σε χρήμα.Από την ανατολή έφθανε στην Αλεξάνδρεια, τη μυθική ''πύλη του πιπεριού'' και από εκεί σαλπάριζε για την Ευρώπη. Ευτυχώς που η χρήση του ήταν σε μικρές δόσεις. Πράγματι, τα πρώτα χρόνια χρησιμοποιείτο για φαρμακευτικούς λόγους. Θα έπρεπε να περάσουν πολλοί αιώνες μέχρι οι Μαυριτανοί να το μεταφέρουν και να το καλλιεργήσουν στην Ισπανία (Ανδαλουσία). Έτσι, και το καλλιεργημένο στην Ισπανία (και όχι φερμένο από την μακρινή ανατολή) ρύζι στοίχιζε πολύ λιγότερο, οι άνθρωποι άρχισαν λοιπόν να αναζητούν και άλλες χρήσεις του.Στη ζαχαροπλαστική αρχικά και πολύ αργότερα στη μαγειρική.Πιστεύεται ότι οι επιδημίες χολέρας υπήρξαν το αίτιο της μαζικής διάδοσής του σαν καθημερινή τροφή στους πληθυσμούς της κεντρικής και νότιας Ευρώπης.Πράγματι, οι επιδημίες αφάνισαν εκατομμύρια στόματα, αλλά μετά το πέρασμά τους παρέμειναν πολλά άλλα εκατομμύρια πεινασμένα στομάχια που θα έτρωγαν οτιδήποτε για να επιζήσουν, γιατί όχι και ρύζι; Έτσι ξεκίνησε η θρεπτική χρήση του ρυζιού, κάτι σαν μία καινούργια είσοδος στον κόσμο των ανθρώπων.Από την Ισπανία το ρύζι πέρασε στη νότια Ιταλία (Σικελία και Νάπολη), όπου και άρχισε να χρησιμοποιείται σαν ξεχωριστό, κύριο πιάτο.Ποτέ όμως τόσο κύριο όσο τα ζυμαρικά.Στη συνέχεια, από τη Νάπολη ανέβηκε προς το βορρά (όπου ήδη το γνώριζαν σαν φάρμακο και σαν συστατικό γλυκών).Εκεί, ευνοημένο από τις μεγάλες ποσότητες νερών που υπάρχουν στη περιοχή, εγκαταστάθηκε κανονικά.


Είναι, όμως, το ριζότο δημιούργημα των Ναπολιτάνων; Οι Μιλανέζοι έχουν τις αντιρρήσεις τους.Το ριζότο, εκτός (και περισσότερο) από ένα ακόμη πιάτο, είναι ένας τρόπος προετοιμασίας ρυζιού:''Μαγείρεμα σε ριζότο''.Το αρχέτυπο του ριζότο είναι το ριζότο αλά μιλανέζε.Και όπως λέει και η ιστορία που ακολουθεί, εκτός από αρχέτυπο είναι και πρωτότυπο.Η προέλευσή του δεν είναι κανένα μυστήριο, είναι ένας θρύλος.Το κίτρινο χρώμα του το οφείλει στο σαφράν, σκόνη που προέρχεται από το φυτό κρόκος.Για να παραχθεί ένα κιλό σκόνης σαφράν χρειάζονται 150.000 άνθη κρόκου και 500 ώρες εργασίας.Κρόκοι καλλιεργούνται και στην Ευρώπη, σε Ισπανία και Ελλάδα (στη περιοχή της Κοζάνης καλλιεργούν μία εξαιρετικής ποιότητας ποικιλία κρόκου, με εξαγωγική δραστηριότητα και θαυμάσια αποδοχή από τις ξένες αγορές), οι μεγάλες όμως ποσότητες προέρχονται από την Ινδία και το Ιράν.Χρησιμοποιείται στην μαγειρική αλλά και στη παρασκευή λικέρ και σιροπιών.Χρησιμοποιείται (τουλάχιστον χρησιμοποιείτο) και στο χρωματισμό του γυαλιού.Έτσι ξεκίνησε και η ιστορία του ριζότο αλά μιλανέζε.
Πρόκειται για μια ωραία ιστορία, γι'αυτό καλόν είναι να τη ξέρουμε και εμείς οι όχι Ιταλοί.Γύρω στο 1385 άρχισαν να μαζεύονται στο Μιλάνο αρχιτέκτονες, καλλιτέχνες, μάστορες, χτίστες, ζωγράφοι, τζαμάδες.Για να συμμετάσχουν στη κατασκευή του μητροπολιτικού ναού του Μιλάνο, του Duomo.Για δεκαετίες το Μιλάνο ήταν ένα τεράστιο εργοτάξιο.Ανάμεσα σε αυτούς που είχαν ανταποκριθεί στη πρόκληση, ήταν ένας κάποιος Βαλέριο Περφουνταβάλε, ζωγράφος γυαλιού, που δούλευε στα βιτρό του Duomo.Για να δώσει στο κίτρινο των παραστάσεων των βιτρό ένα τόνο πιο λαμπερό, ο Βαλέριο της ιστορίας χρησιμοποιούσε σκόνη κρόκου, το σαφράν.Ήδη από εκείνη την εποχή στο Μιλάνο δούλευαν με άγριους ρυθμούς και ο χρόνος για το μεσημεριανό γεύμα ήταν πολύ περιορισμένος (φαίνεται ότι ο συνδικαλισμός ήταν ακόμη άγνωστος και τα συνδικάτα δεν είχαν κάνει ακόμη την εμφάνιση τους).Ο ζωγράφος έπαιρνε το γεύμα του (από λίγο ρύζι) σε μια σκαλωσιά έξω από τα βιτρό του Duomo, κάπου μεταξύ ουρανού και γης.Κάποια ημέρα, εξ' αιτίας κάποιας απρόσεκτης κίνησης, λίγη από τη σκόνη σαφράν που προοριζόταν για τα βιτρό του Duomo βρέθηκε μέσα στο πιάτο του ζωγράφου.Αν και θα του ξέφυγαν αρκετά ...γαλλικά του Ιταλού, ασφαλώς σε χαμηλή φωνή δεδομένου και του ιερού τόπου, η κίτρινη όψη του ρυζιού θα του έκανε για αρκετά νόστιμη.Καλά το χρώμα, αλλά η γεύση;Αφού (θα) δίστασε για μια στιγμή ο Βαλέριο (θα) σκέφθηκε: και τι κακό μπορεί να μου κάνει; δεν είναι παρά ένα φυτό (ευτυχώς που δεν ήταν .....διαβολόχορτο).Και έτσι το δοκίμασε.Του άρεσε.Και από εκείνη την ημέρα, στα μεν βιτρό του Duomo το κίτρινο ήταν λιγότερο ζωντανό, το δε πιάτο του Βαλέριο ήταν πιο κίτρινο.Το μυστικό όμως μαθεύτηκε και έτσι το σαφράν μπήκε στην κουζίνα.Κάτι σαν να λέμε από τον κρόκο στον κόκκο (σπυριού). Αυτή η ιστορία είναι φανταστική, από την πρώτη μέχρι και την τελευταία λέξη της,είναι όμως εντυπωσιακή, γιατί βάζει μαζί τα δύο must του Μιλάνο:το Duomo και το risotto alla milanese, εμφανίζοντας τα να γεννιούνται στο είδος τόπο, το ένα από το άλλο.Και οι θρύλοι δεν έχουν τελειωμό.Σύμφωνα με κάποιον άλλο, ένας ανθρωπιστής φέρεται κάποτε να είπε δοκιμάζοντας το ριζότο αλά μιλανέζε: ''Risus optimus''.Την πιάνετε την παραφθορά;
Πέρα από θρύλους και ψυχαγωγικά στοιχεία, οι Ιταλοί θεωρούν ότι είναι αποδεδειγμένο πως το ''μαγείρεμα σε ριζότο'' είναι μία ιταλική τεχνική.Και ας μη βγουν μπροστά οι συνήθεις ύποπτοι, οι κινέζοι.Τι ειρωνεία, όμως, γι'αυτούς, να διεκδικούν τη πατρότητα του ρυζιού και να τους έχει ξεφύγει το ''κίτρινο ριζότο''!Την κωδικοποίηση του ριζότο έτσι όπως το γνωρίζουμε σήμερα, είναι έργο ενός μάγειρα που έχει παραμείνει μέχρι σήμερα μισο-ανώνυμος, αφού γνωρίζουμε μόνο τα αρχικά του: L.O.G.


                                     <<Προηγούμενο  Επόμενο>>



Σχετικά άρθα
>>Ρύζι
Μέσα στο σάιτ μας έχουμε πάρα πολλές συνταγές που χρησιμοποιούν ρύζι.Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες ρυζιού και η κάθε μια έχει[...]

>>Βιταμίνες Α' μέρος 
Οι βιταμίνες είναι μη θερμιδικές ουσίες, οι οποίες μπορούν να βρεθούν σε διάφορα είδη τροφίμων όπως φρούτα,λαχανικά,δημητριακά,[...]

 

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Translate